Ενδιαφέρον μήνυμα από Έλληνα της διασποράς

Ένα ενδιαφέρον ηλεκτρονικό μήνυμα μάς έστειλε ένας Έλληνας της διασποράς.
 
Από Ολλανδία μας ήρθε και το ξεχωρίζουμε από εκείνα που λάβαμε για ευνόητους λόγους.
 
Παρόλο που ζητά συγγνώμη για την ελληνική του γραφή καθότι βρίσκεται στο εξωτερικό πολλά χρόνια, εμείς δεν τη δεχόμαστε γιατί είναι πιο πλήρης από πολλές λόγιες.

Σας καλημερίζω από την Ολλανδία,

Ενημερώθηκα για την προσεχή συνάντηση στο Συνεδριακό Κέντρο Θηβών και θα ήθελα πολύ να παραβρεθώ να ακούσω τον καθηγητή Χρήστο Γιανναρά αλλά και τις ερωτήσεις και προτάσεις των πολιτών της περιοχής που θα παραβρεθούν στην αίθουσα. Επειδή δεν γνωρίζω αν μου είναι δυνατόν να είμαι στην Ελλάδα την συγκριμένη ημερομηνία και λόγω του ότι θέλω να μοιράσω τις σκέψεις μου πριν πάνε χαμένες σας στέλνω αυτό το η-μειλ.

Στα 28 χρόνια που ζω και προσπάθησα να προσαρμοστώ σε αυτή την ξένη χώρα έζησα καταστάσεις άλλοτε καλύτερες και άλλοτε χειρότερες από αυτές που είχα γνωρίσει σαν Έλληνας, Θηβαίος και χωριάτης. Οι μεγάλες διάφορες σε διάφορους τομείς μου κινούν την περιέργεια και με κάνουν να ξεφύγω από την ανωνυμία και να ξεκινήσω τον δικό μου αγώνα. Όχι μόνο σαν ιδεαλιστής αλλά διότι πιστεύω ότι αλλαγές στον τρόπο ζωής, συγκεκριμένα στην κοινωνική πλευρά της παιδείας, έξω από το προαύλιο του σχολείου, θα αποδώσουν καρπούς. Δεν είναι απαραίτητο ο γιος του βουλευτή να γίνει βουλευτής και ο γιος του φαρμακοποιού φαρμακοποιός. Φανταστείτε αυτοί που κατέστρεψαν την Ελλάδα να είχαν μια απασχόληση που πραγματικά αγαπούσαν, και στην θέση τους πολιτικοί που θα έδιναν και την ζωή τους ακόμα για το καλό της χώρας τους.

Η πείνα κατά την διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου έκανε πολλούς να θέλουν αυτά που υστερήθηκαν να μην συμβούν και στα παιδεία τους. Αποτέλεσμα κακομαθημένη νεολαία, λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν τι είναι να απόκτησης κάτι με την αξία τους

Δούλευα σερβιτόρος με τρία μικρά παιδεία στο σπίτι όταν μια κοπέλα 16 ετών ζήτησε δουλειά για τα σαββατοκύριακα. Μετά από δυο εβδομάδες μάθαμε ότι ο πατέρας της είχε εργοστάσιο, αυτή όμως ήθελε να κερδίζει μόνη της τα έξοδα για την έξοδο της σε δισκοθήκη για ανήλικους.

Όταν ο γιος μου τότε 16 ετών ζήτησε να δουλέψει σε Ελληνικό εστιατόριο από μόνος του μου άρεσε μέχρι που έμαθα ότι θα δουλεύει στην λάντζα. Η γυναικά μου επέμενε ότι είναι καλό γι' αυτόν και αλώστε δεν είναι μόνιμη απασχόληση. Το αποτέλεσμα, οι μπύρες στην έξοδο του ήταν μια η δυο ώρες λάντζα , και όχι θα τα σπάσουμε γιατί πληρώνει ο μπαμπάς.

Ήταν πρωί 8 παρά τέταρτο και έβρεχε καρεκλοπόδαρα, έχω πάρει δυο πελάτες από το ξενοδοχείο και πάμε για δουλειά. Η κόρη μου μαζί με άλλους μαθητές με τα ποδήλατα μας χαιρετάνε και συνεχίζουν το δρόμο για το σχολείο μούσκεμα μέχρι κόκαλο.

Άλλη μια περίπτωση με πατριώτες από τα χώρια της Θήβας οδηγώντας στην παγωμένη Ολλανδία , χειμώνας , Ήλιος και θερμοκρασία 15 υπό το μηδέν συναντάμε ένα γκρουπ περίπου 15 μαθητές με ποδήλατα πήγαιναν στο σχολείο .Μετά από 15 χιλιόμετρα περίπου ερωτάει ο Πανούσης: Κώτσο που πάνε αυτοί; Εδώ δεν έχει σχολείο, βλέπω μόνο χωράφια. Το σχολείο τους ήταν 20 χιλιόμετρα μακριά με 15 βαθμούς κάτω από το μηδέν. Και να θέλει κάποιο παιδί να το πάνε με το αυτοκίνητο δεν το κάνει γιατί θα είναι βουτυρόπαιδο για τους συμμαθητές του. Αυτοί ήταν τυχεροί να μεγαλώσουν με αυτές τις αρχές διότι και εδώ έχουν αρχίσει πολλοί να αρέσκονται στις κατ’ εξοχήν ελληνικές συνήθειες: "μην κρυώσει το παιδί μας".

Δεν είναι ανάγκη να γίνουμε από την μια στιγμή στην άλλη Σπαρτιάτες αλλά όχι να λέμε στα παιδιά μας "σπάστα εσύ παιδί μου και άδω είμαι εγώ, εμείς δεν είμαστε κακομοίρηδες". 

Πιστεύω ότι η οικονομική κατάσταση στη χώρα μας είναι εκείνο που θα μας βοηθήσει να επανέλθουμε διότι είχαμε χάσει τον προσανατολισμό.

Χαιρετώ την προσπάθειά σας να προωθήσετε τον εθελοντισμό και ταυτόχρονα τις πραγματικές αξίες στην κοινωνία μας. Είναι καλύτερο να ζει κανείς σαν μέσος σε μια ισορροπημένη κοινωνία παρά σαν αφέντης σε μια διεφθαρμένη κοινωνία.

Ο αθλητισμός και η παιδεία είναι από τους αρχαίους χρόνους γνωστά από το "νους υγιής εν σώματι υγιεί" . Αυτό που μαθαίνουμε από τις έρευνες στο θέμα αυτό είναι το εξής: πρωταθλητισμός και ακινησία είναι και τα δύο κακά για τον ανθρώπινο οργανισμό. Αθλητισμός σε υψηλό επίπεδο έχει πολλαπλές κακώσεις σαν αποτέλεσμα υπερφυσικής χρήσης του σώματός μας. Ακινησία είναι και αυτό καταστροφικό.

Μέσω του εθελοντισμού μπορούμε να έχουμε πολλαπλές καλυτερεύσεις τόσο από κοινωνικής απόψεως όσο επίσης ατομικά. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι ελαφρά σωματική άσκηση/απασχόληση επιδρά θετικά ψυχοσωματικά. Είμαι 53 ετών , ασχολούμαι με την πεζοπορία και την ποδηλασία άδω και 5 χρονια και αισθανωμαι 10 με 15 χρονια νεωτερος .

Το όνειρο μου είναι να περασω στον τόπο που γεννήθηκα αυτές τις προσωπικες μου εμπειρίες , αλλά ισως και σε όλη την χώρα. Σε καθε δημο πεζοδρομος που να συνδεει τα διαφορα χωρια . Να οργανώσουμε διαδρομές μέσα από φυσικο περιβαλον σε συνδιασμο με ιστορικα τοπια. Θα επιμυκινθη η τουριστικη περιοδος προς ανοιξη και φθινοπωρο προς ολα τα μερη της Ελλαδας και θα αισθάνεται ο μέσος Έλληνας υγιέστερος και ικανοποιημένος διότι θα ζει καλυτερα με πολυ λιγότερα χρήματα, ποιοτική ζωή, φυσικό περιβάλλον, χωρίς στρες, καλοδιάθετος .

Από το δημοτικό σχολείο και μέχρι 90 ετών λαβαίνουν μέρος στην Ολλανδία σε οργανωμένες πεζοπορίες. Πριν χρόνια είχαμε τη βόλτα αλλά με τα μεταφορικά μέσα και έλλειψη χρόνου.

Ο χρόνος μου είναι περιορισμενος ,αλλά πιστεύω ότι εστω και με γραμματικες ατελειες να σας μεταφερα ενα μερος των σκεψεων μου.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Ομογενής από Ολλανδία